Station Naarden Bussum is geen slecht plek om een bui af te wachten. Het gebouw zonder gebogen lijnen is een bezienswaardigheid. Evenals de fraaie villa’s waarlangs de route terugvoert naar het Naardermeer.

Over kaarsrecht asfalt loopt hij tussen de Karnemelksloot en het natuurgebied door en dan met een haakse bocht rechtuit over de Melkmeent. Langs een paardenpension en een caravanstalling bereiken we Landgoed Bantam.

Achter het toegangshek ontvouwt zich een andere wereld: een landschapstuin met heuvels en oude beuken- en eikenlanen. Met bomen met intrigerende wortelstelsels onder en boven de grond.

Via wegen en paadjes met bos in allerlei variaties voert de route oostwaarts door het Spanderswoud. Even voor de wildwissel rent plots een ree weg met een boog om ons heen.

Voorbij Natuurbrug Zanderij, het grootste ecoduct ter wereld, begint het opnieuw te regenen. Het levert mooie beelden op van de Bussumerheide – het landschap krijgt diepte doordat de achtergrond vervaagt achter de regen.

De kleuren rondom zijn fris gewassen en helder en het ruikt lekker. De route steekt in een rechte lijn de Westerheide over waar de eerste struiken al paars kleuren. Het is er rustig.

In het bos bij Laren is het even zoeken maar dan vinden we de route over de Zuiderheide. Twee meiden op witte paarden passeren. De voorste schimmel schrikt een moment van de blauwe capes met capuchon en benen.

In het bos voorbij het theehuis is het lastiger spoorzoeken. Verdwaald in de regen. Het geluid van de snelweg helpt om de route terug te vinden en onder diezelfde weg eindigt niet veel later deze etappe. Een mooie, ondanks of dankzij de regen.

Foto’s van etappe 8 van het Trekvogelpad

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•