Het is zo vroeg deze zaterdagochtend dat de trein nog nagenoeg leeg is. Twee etappes Pieterpad op één dag vraagt wat, maar brengt ook wat. Door het centrum van het dorpse Holten vinden we langs het witte kerkje al gauw de route naar de Beuseberg.

Een man met een grote gedrongen hond met platte snuit wandelt ons tegemoet. De baas moet de riem flink kort houden, want de hond wil op zijn minst aan wandelaars snuffelen en hij ziet er niet vriendelijk uit.

Daarna loopt het moeiteloos zuidwaarts. Het boekje markeert verharde en onverharde delen met doorgetrokken en streepjeslijnen. Tot voorbij de A1 is het veel asfalt. Daarna volgt een klinkerweg naar de rioolwaterzuiveringsinrichting (neus dicht) en dan een prachtig stuk over een bomendijk langs langs de Schipbeek.

Voorbij de beek lopen we mis. De route is gewijzigd en de gids is nog niet vernieuwd. Fijn dat op www.pieterpad.nl alle actuele gegevens staan. Volgende keer goed aan denken om die te checken voor we op pad gaan. Gelukkig is de route goed gemarkeerd.

Met een boog en een rechte lijn voert het Pieterpad hier door agrarisch land naar de N332. Vlak voor deze drukke weg steekt hij ongemerkt de Dortherbeek over en buigt dan af de bossen van Landgoed Verwolde in. Gaandeweg keert de rust weer.

Langs boerderijen behorend bij het landgoed en weides met paarden komen we bij Huis Verwolde. De hekken gaan er open – niet om bezoekers te ontvangen maar om bewoners met de fiets door te laten. Het kasteel is net als de moesgaard en de landgoedwinkel voorlopig nog dicht.

Langs kleine paadjes door het bos en langs landerijen, langs bermen vol paardenbloemen en houten hekken komen we dan al snel in Laren aan. Tijd voor een terrasje voordat we aan de volgende etappe beginnen. Het kan weer en het is er gezellig druk.